خوردن یا نخوردن غذا در مراسمات ختم ممسنی

افزون بر این به تعبیر علما در روایاتی از ائمه اطهار نیز نهی از خوردن غذا در مراسم ترحیم ذکر شده و جایی هم آمده که صاحب عزا را تا چند روز باید همسایگان و فامیل غذا تهیه کنند و برایشان ببرند نه اینکه همه اهل محل به خانه آن دست از دنیا کوتاه شده حمله ببرند و به بهانه عزا شکمشان را از غذا پر کنند و باری سنگین بر دوش یتیمان آن خانه بگذارند و به راستی چه خوش فرمود آن استاد که گفت ؛ همسایه من از گرسنگی مرد اما خویشاوندانش در مرگ او گوسفند ها سربریدند.

اینکه یک شخص فقیری از دنیا برود و بخاطر تامین مایحتاج و هزینه مراسم ختم وی بچه های یتیمش‌ بدهکار شوند آیا عرفا و شرعا و اخلاقا قابل پذیرش است ؟

چند وقت پیش یکی از همکاران ما در فضای مجازی با انتشار خبری از مخاطبینش در این خصوص نظر خواهی کرد.

اکثر افراد جواب‌های مشابهی میدادند … از حضور افراد مختلف فامیل بعنوان شرکت کننده در مراسم ختم و تحمیل هزینه های گزاف پذیرایی آنهم با شرایط اقتصادی فعلی همه گلایه مند بودند.

یکی میگفت ؛ همه باید موقع شام و ناهار مراسم ختم را ترک کنند و بعدش به خانواده متوفی جهت تداوم مراسم بروند.

دیگری میگفت ؛ برخی هزینه های جانبی مراسم ختم هم گزاف است ، و باید با فرهنگ سازی برداشته شود. در خصوص پول مراسم یا همان هدیه ای که در جامعه ممسنی و رستم مرسوم است که در یک پاکت میگزارند و به رسم معمول در جیب خانواده متوفی میگزارند همه نظر مساعدت داشتند.

و نکته حائز اهمیت بین همه شرکت کنندگان در نظر خواهی هزینه ای بود و هست که برخی مداحان از خانواده های متوفی میگیرند و به زعم آنان هیچ قاعده شرعی و عرفی برای این هزینه ها وجود ندارد.